Kalbe Yolculuk

Mücadele içinde geçen zamanın o sonundaki aydınlık var ya,

Derya gibi derya hani,

İşte paha biçilemez bir ân...

Kim ne derse desin!

Bana göre dünyanın tadı,

Güzel yaşamak için verdiğim emek ve çabanın sonunda aldığım haz,
Bunun tarifi olmayan mutluluğu yakaladığım o tinsel ân...

Alın teri akıttığım, ilmek ilmek işlediğim, iyiliği huy edindiğim, hatalar yaptığım, düştüğüm, kanattığım dizlerim ve kalbimle ama her daim düştüğüm yerden kalkarak beni ben yapan değerleri unutmadan, azimle ve istekle, kâğıtla, kalemle, yürekle yaşama amacımı hatırlayarak yürüdüğüm ve her defasında vazgeçmeden daha da tırmandığım o dik yokuşlara, manevralara ve tüm bunlara değer bir yaşama âşığım.

Sevmek, yaşamı güzelleştirmekten başka bir şey değil.

Ben de çok sevdim.

Hepsi bu...